Sad Story.. So Sorry..

Assalamualaikum…

Selamat pagi sumer… (hari nie terlebih ceria sebab malam ni nak balik kampong. Yippie!)

Entry kali ni, Naimi nak kongsi satu sad story secara, even my HAPPY mood is ON.

Dua hari yang lepas, waktu nak gi keje sebelah pagi, Naimi & Hubby jumpa....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Ya Allah...saper punye 'anak' nie?

Mesti someone punye sebab...ada rantai loceng di hujung kakinya.

Nampak tak warna merah tu????

Kesiannya... walaupun tak kenal, dalam hati menangis sedih.

"kesiannye...sapelah tuan die. mesti die duk tercari2 'anak' die ni. kalulah die tau, 'anak' die dalam keadaan mcm nie... TOBAT sedey. huhuhu"

Naimi terus bgtau Hubby, biarlah kat sini..mesti jap gi tuan die cari2.

At least, they know what had happened to their luvly 'anak'.

Tapi.... (situasi balik dari tempat kerja lebih kurang 5.20pm)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hah? Takde yang mencari ke?

Even akak2 cleaner pun tak sentuh (buang ke..ape2 ke)

Humm...kesiannye. Badan die dah dimakan binatang2 terbang yg kecik2.

Dah mule berbau busuk bangkai... kesian.

Kami dah wat kesimpulan masing2..

" Mesti die jatuh dari tingkat atas...kepala terhantuk dekat simen2 balkoni. Tengok tempat kejadian tu (ala2 penyiasat), apartment kami dari atas ialah balkoni, yang bwh sekali ada mcm jubin simen yg menjulur keluar. Maybe die terhantuk situ terus mati... "

My hubby terus cakap nak 'uruskan' bangkai kucing ni.

Kesian kalu dibiar lame2, berulat...lagi teruk.

Lebih teruk....mesti pakat2 tamau buang kalu dah busuk,berulat dan dikelilingi binatang2 terbang yang kecik2 tu...huhu :(

[ Kami penah jumpe situasi di mana ada bbrpa ekor kucing mati, tapi kami tengok sampai berulat ler...xde pun yang rasa tanggungjawab nak 'urus'kan. Huhu]

We both LOVE CATS so much.. We all know the feeling of losing our LOVE CAT (Lana).

Tapi...kalu harap tuan die datang cari...takut2 dah berulat. Busuk..

So... kami 'urus' kan je kucing tu...

MAAF yer tuan empunye kucing...we HAVE to do this.

Tapi..kami decide untuk tinggalkan loceng leher kat situ.

Hopefully...the owner akan terjumpa nanti...

Seriously, Naimi & Hubby sangat2 simpati... (teringat Lana tibe2)

So sorry.... :(

P/S : Barang diingat... kalu ape2 berkaitan dengan kucing, memang kami agak sensitif...hanya peCINTA KUCING yang faham perasaan mcm ni....

Untuk ENTRY LANA, boleh klik SINI.